Epilog.
Parę słów od
Angeliki:
Nigdy bym nie
przypuszczała że moje życie się tak zmieni. Zmieni na lepsze. Gdyby Weronika
nie wyciągnęła mnie na koncert One
Direction, nie wiem co bym teraz
robiła.. Pewnie wszyscy się zastanawiają co się stało z nią, prawda ? Po
prostu przestałam się z nią dogadywać i straciłam z nią kontakt. Nie było jej
przy mnie gdy było mi ciężko i gdy cierpiałam z powodu śmierci matki. Po prostu
o mnie zapomniała. Od kąt poznała Kate strasznie się zmieniła, nie
poznawałam jej. Z czasem i ja zapomniałam o niej. Nawet nie wiem co teraz robi,
czym się zajmuje i gdzie mieszka. Szczerze to nawet mnie to nie obchodzi..
Mam własne życie. I nie zamieniłabym go na żadne inne.
Miałam wyjechać tylko
na dwa miesiące do Londynu a zostałam już na stałe.
Nigdy bym nie
przypuszczała że taka zwykła dziewczyna jak ja będzie spotykała się z kimś
takim jak Harry.
Muszę przyznać że
jestem cholernie szczęśliwa, dlaczego? Bo spodziewam się drugiego dziecka.
Harry jeszcze nie wie że to dziewczynka, nie mogę się doczekać jego reakcji.
Zawsze chciał mieć córkę.
Mam nadzieję że miło
wam się czytało to jak moje życie uległo zmianie, cieszę się że mogłam się tym z
Wami podzielić.
Pamiętajcie, Warto mieć marzenia,
kto wie, może kiedyś się spęłnią.
~Angelika.
_____________________________________
Nie wiedziałam jak mam to zakończyć więc napisałam kilka słów od głównej bohaterki. Mam nadzieję że się spodobało ;P Czas się pożegnać z tym opowiadaniem. Cieszę się że mogłam się z Wami podzielić tym co gromadziło się w mojej głowie.
Jeśli chodzi o drugi blog to postaram się już niedługo dodać nowy rozdział, przepraszam że zaniedbałam te blogi ale zrozumcie, są wakacje i trzeba z nich korzystać ;)
Jeszcze raz dziękuję za wszystko ;P
